EPA Administrator Carol M. Browner dzisiaj podjęła ostatnie kroki kończące 25-letnie wysiłki Agencji w celu stopniowego wycofania ołowiu z benzyny.
Browner podpisał ostateczne przepisy eliminujące wymagania, które stały się przestarzałe lub niepotrzebne w wyniku zakazu, w tym niektóre wymagania dotyczące prowadzenia dokumentacji i raportowania dla rafinerii benzyny i importerów. Ponadto, producenci pojazdów silnikowych nie będą już zobowiązani do umieszczania etykiet „tylko paliwo bezołowiowe” na desce rozdzielczej oraz na lub wokół wlewu paliwa w każdym nowym pojeździe silnikowym. Usunięcie tych przepisów zmniejszy koszty zgodności dla przemysłu.
„Wyeliminowanie ołowiu z gazu jest jednym z największych osiągnięć środowiskowych wszech czasów”, powiedział Browner. „Tysiące ton ołowiu zostały usunięte z powietrza, a poziom ołowiu we krwi u naszych dzieci spadł o 70 procent. Oznacza to, że milionom dzieci oszczędzone zostaną bolesne konsekwencje zatrucia ołowiem, takie jak trwałe uszkodzenie nerwów, anemia czy opóźnienie umysłowe.” Działania podjęte dzisiaj, choć proceduralne, oznaczają koniec ćwierć wieku pracy, aby utrzymać Amerykanów bezpiecznych od ekspozycji na ołów z gazu.
Niekorzystne skutki zdrowotne z podwyższonego poziomu ołowiu we krwi zakresu od zaburzeń zachowania i anemii do opóźnienia umysłowego i trwałego uszkodzenia nerwów. Płody i dzieci są szczególnie podatne na niskie dawki ołowiu, często cierpią na uszkodzenia centralnego układu nerwowego lub spowolniony wzrost.
Ołów został zmieszany z benzyną, głównie w celu zwiększenia poziomu oktanów, od początku lat 20-tych. EPA rozpoczęła pracę w celu zmniejszenia emisji ołowiu wkrótce po jego powstaniu, wydając pierwsze normy redukcji w 1973 r., który wezwał do stopniowego stopniowego ołowiu do jednej dziesiątej grama na galon do 1986 roku. Średnia zawartość ołowiu w benzynie w 1973 roku wynosiła 2-3 gramy na galon lub około 200.000 ton ołowiu rocznie. W 1975 r. samochody osobowe i lekkie ciężarówki zaczęto produkować z bardziej rozbudowanym systemem kontroli emisji, obejmującym katalizator, który wymagał paliwa bezołowiowego. W roku 1995 paliwo ołowiowe stanowiło tylko 0,6 procent całkowitej sprzedaży benzyny i mniej niż 2000 ton ołowiu rocznie. Z dniem 1 stycznia 1996 r., ustawa o czystym powietrzu zakazała sprzedaży niewielkiej ilości paliwa ołowiowego, które było nadal dostępne w niektórych częściach kraju do użytku w pojazdach drogowych. EPA powiedziała, że paliwo zawierające ołów może być nadal sprzedawane do zastosowań pozadrogowych, w tym samolotów, samochodów wyścigowych, sprzętu rolniczego i silników morskich.
Oprócz zwiększenia liczby oktanów w benzynie, benzyna ołowiowa chroniła również gniazda zaworów wydechowych (w pojazdach zaprojektowanych do pracy na benzynie ołowiowej) przed nadmiernym zużyciem. Oba te cele są obecnie osiągane bez użycia benzyny ołowiowej. Właściciele starszych pojazdów z silnikami zaprojektowanymi do zasilania paliwem ołowiowym mogą używać benzyny bezołowiowej o porównywalnej liczbie oktanowej. W przypadku pojazdów pracujących pod większym obciążeniem można stosować dodatki zastępujące ołów, ale właściciele powinni sprawdzić u producentów pojazdów, jakie dodatki zastępujące ołów są odpowiednie.
Ogłoszona dziś bezpośrednia reguła końcowa zostanie wkrótce opublikowana w Rejestrze Federalnym.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej.