Wapień, skała osadowa składająca się głównie z węglanu wapnia (CaCO3), zwykle w postaci kalcytu lub aragonitu. Może zawierać również znaczne ilości węglanu magnezu (dolomitu); do mniejszych składników, które również często występują, należą glina, węglan żelaza, skalenie, piryt i kwarc.
Audrius Meskauskas
Większość wapieni ma teksturę ziarnistą. Ich ziarna składowe mają wielkość od 0,001 mm (0,00004 cala) do widocznych cząstek. W wielu przypadkach ziarna są mikroskopijnymi fragmentami muszli kopalnych zwierząt.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Limestone ma dwa pochodzenia: (1) biogeniczne wytrącanie z wody morskiej, przy czym głównymi czynnikami są organizmy wydzielające wapń i foraminifera; oraz (2) mechaniczny transport i osadzanie istniejących wcześniej wapieni, tworzących osady klastyczne. Trawertyn, tufa, caliche, kreda, sparyt i mikryt są odmianami wapieni.
Wapień od dawna fascynował naukowców zajmujących się badaniem Ziemi ze względu na bogatą zawartość skamieniałości. Duża część wiedzy na temat chronologii i rozwoju Ziemi pochodzi z badań skamieniałości osadzonych w wapieniu i innych skałach węglanowych. Wapień ma również duże znaczenie handlowe. Wapienie wzbogacone w fosforany w wyniku chemicznego działania wód oceanicznych stanowią główne źródło surowców dla przemysłu nawozowego. Po podgrzaniu do temperatury od 900 do 1000 °C (1650 do 1800 °F), wapienie dysocjują węglan wapnia, dając dwutlenek węgla i wapno, to ostatnie ma duże zastosowanie w produkcji szkła i w rolnictwie. Niektóre odmiany wapieni służą również jako kamień budowlany; są one szeroko stosowane do produkcji podłóg, okładzin zewnętrznych i wewnętrznych oraz pomników.