Świątynia Sengakuji Groby 47 roninów

Świątynia Sengakuji 泉岳寺

• Historia Sengakuji
• Cechy Sengakuji
• Festiwal Sengakuji
• Sengakuji Festival
• Sengakuji Access
• Japońskie świątynie & Sanktuaria

Historia

W epoce Edo, Sengakuji była jedną z trzech głównych świątyń starego Edo (obecnie Tokio), pozostałe dwie to Świątynia Seishoji, na północ od Parku Shiba, i Świątynia Sosenji w północnym okręgu Itabashi w Tokio. Sengakuji, w jego obecnym miejscu, pochodzi z 1641 roku. Została ona odbudowana po tym, jak oryginalna, założona w 1612 roku na zachód od zamku Edo na polecenie szoguna Tokugawy Ieyasu, spłonęła.

Jednakże buddyjskie referencje Świątyni Sengakuji są przytłoczone jej sławą jako miejsca spoczynku 47 Roninów, lub 47 Samurajów (znanych jako Ako Roshi w języku japońskim, Ako jest nazwą ich feudalnej domeny, a roshi oznacza to samo co ronin, tzn, samuraje bez mistrza).

To właśnie tutaj, w świątyni Sengakuji, gdzie pochowany jest ich mistrz Asano Naganori, 47 Roninów przyniosło głowę dostojnego dworzanina, Kira Yoshinaka, na którym dokonali zemsty. To właśnie tutaj, w świątyni Sengakuji, roninowie zostali pochowani po tym, jak spotkał ich ten sam los, co ich mistrza: śmierć przez samookaleczenie, czyli seppuku (na Zachodzie bardziej znane jako harakiri).

Cechy Sengagkuji

Poza swoją historią i łatwą dostępnością z najbliższej stacji metra, Świątynia Sengakuji ma niewiele do zaoferowania. Jest mała i, poza malowniczą bramą, nieszczególnie elegancka. Niemniej jednak, bardzo dobrze zaspokaja potrzeby turystów zainteresowanych jej przeszłością.

Pomnik Oishi Kuranosuke

Oishi Kuranosuke (urodzony jako Oishi Yoshio, 1659-1703) był szambelanem domeny Ako. Domena ta została rozwiązana w ramach kary wymierzonej jej panu, który podczas płacenia należności na zamku szoguna rzucił się z mieczem na dworzanina, Kirę Yoshinakę, po tym jak ten bezlitośnie mu dokuczał. Po śmierci pana w wyniku zadekretowanego seppuku i rozwiązaniu domeny, Oishi został przywódcą pozbawionej mistrza grupy samurajów, którzy szukali zemsty na Kirze Yoshinaka. Posąg Oishi wita zwiedzających przy bramie świątyni. W jego prawej ręce znajduje się wspólnie podpisane przymierze 47 roninów, a on sam spogląda na wschód, jak z domeny Ako na zachodzie, do Edo, źródła ich kłopotów na wschodzie.

Muzeum Akohgishi Kinenkan

Muzeum Akohgishi Kinenkan (Ako Masterless Samurai Memorial Hall) jest nowoczesnym muzeum na terenie świątyni, w którym znajdują się realia odnoszące się do wyczynów 47 roninów. Przy wejściu znajduje się wnęka wideo opowiadająca historię 47 roninów i miejsce Sengakuji w niej (tylko w języku japońskim), a dość spory główny pokój posiada różne eksponaty zbroi noszonych przez roninów, bęben rzekomo bity w celu rozpoczęcia ataku na rezydencję Kiry w Ryogoku, ilustracyjne zwoje przedstawiające samurajów, odręczne dokumenty i wiele innych.

Wejście do tego nowszego muzeum pozwala również na dostęp do drugiego piętra w starszym skrzydle, gdzie znajduje się 47 manekinów roninów ubranych w rzeczywiste ubrania i (domowej roboty) zbroje, które nosili podczas swojej misji.

500 jenów wstępu.

Graby 47 samurajów

Na południowym krańcu świątyni, po minięciu Akohgishi Kinenkan, aż do kamiennych schodów i po prawej stronie, znajduje się cmentarz 47 Roninów. Cmentarz jest mały, jednolity, surowy i kamienny, nie udekorowany, z wyjątkiem niewielkiej, bardzo ponurej, stojącej figury Buddy na jednym końcu i kilku drewnianych tabliczek wotywnych za prawie każdym z 47 nagrobków. Sam grób przywódcy, Oishi Kuranosuke, otrzymał małą drewnianą obudowę. Grób ich pana, Asano Naganori, władcy domeny Ako, znajduje się obok tej działki, ale jest odgrodzony od ścieżki.

Kubiarai Ido (Studnia Mycia Głowy)

Wysoka na około metr kamienna kolumna i tablica oznaczają miejsce, gdzie 47 samurajów umyło głowę zdekapitowanego Kira, którą przynieśli do Sengakuji, przed złożeniem jej na pobliskim grobie ich pana.

Posąg „Bezdomnego Kodo”

Na lewo od głównego budynku świątyni znajduje się brązowy posąg Kodo Sawaki (1880-1965), wpływowego nauczyciela buddyzmu Soto Zen, medytującego w pozycji lotosu. Kodo był znany jako „Bezdomny Kodo”, ponieważ zerwał z tradycją i nie związał się z żadną konkretną świątynią.

Suikinkutsu (Jaskinia Wodnego Koto)

Sengakuji posiada suikinkutsu (dosłownie „jaskinia wodnego koto”), rodzaj japońskiej ozdoby ogrodowej. Składa się ona z odwróconej donicy z otworem w górnej części, przez który przelewa się wodę. Powstały w ten sposób dźwięk jest brzęczący, muzyczny, przypominający dźwięk koto, tradycyjnej japońskiej cytry.