Veel overeenkomsten op afbetaling (of overeenkomsten op afbetaling) zijn gewoonlijk executoriale overeenkomsten, zoals leningen op afbetaling, afbetaling van periodieke leningen, hypotheken, looncheques, en overeenkomsten voor de levering van goederen of de verrichting van diensten over een bepaalde periode in afzonderlijke elementen.
Nalatige leveringen op afbetaling hebben bij gelegenheid aanleiding gegeven tot de rechtsvraag of zij wijzen op contractbreuk, zodat de wederpartij de overeenkomst kan ontbinden, dan wel of de overeenkomst moet worden voortgezet. In de zaak Maple Flock Co Ltd tegen Universal Furniture Products (Wembley) Ltd, die in 1934 werd beslist, gebruikte Hewart LCJ een redenering die ontleend was aan een eerdere zaak, Freeth tegen Burr, en die werd goedgekeurd in Mersey Steel and Iron Company tegen Naylor, Benzon and Co: “De werkelijke vraag is of uit de handelingen en gedragingen van de partij de wil blijkt om niet langer door de overeenkomst gebonden te zijn”. Bij de toepassing van deze redenering op een situatie van een gemiste levering, concludeerde het Hof dat de belangrijkste kwesties waren (i) de kwantitatieve verhouding tussen de schending en het contract in zijn geheel, en (ii) de mate van waarschijnlijkheid of onwaarschijnlijkheid, dat het verzuim zich zou kunnen herhalen. In dit geval was de 16e levering van de 67 voor het contract geplande leveringen gebrekkig: de verhouding was laag en het bestaan van een goed kwaliteitscontrolesysteem bevestigde dat het onwaarschijnlijk was dat de gebrekkige bepaling zich zou herhalen.