Wat willen mensen echt?
Er was eens een tijd dat we allemaal wisten hoe we gelukkig konden zijn, ongeacht het weer, het tijdstip van de dag, en andere omstandigheden. Wanneer was dat?
Ja, in onze kindertijd!
Regen, dan renden we in de plassen met rubberlaarzen aan en daarna keken we naar de regenboog. Sneeuw, dan speelden we in de sneeuwjungels en sprongen steeds dieper. Windig weer was ook het juiste moment om te spelen. Zelfgemaakte vliegtuigjes vlogen zo mooi.
Als je viel, stond je op en wreef over je gewonde knie. Even later herinnerde je je dit niet eens meer. Als je weer viel, stond je weer op en ging je verder, ook al stonden de tranen in je ogen. De staat van geluk verliet ons niet, wat we ook deden.
De tijd na de kindertijd
De tijd verstreek en we hoorden van volwassenen steeds meer zinnetjes als “Doe dit en doe dat niet” en “Dit is belangrijk en dat niet”.
Tegelijkertijd spraken en hoorden we praktisch niets over gevoelens van vreugde en liefde.
Wat is hun bron? Waar komen ze vandaan? En waarom zijn we niet steeds in deze gevoelens geweest?
De wereld had indruk op ons gemaakt met haar regels en voorwaarden. En wij, als helden van een computerspel, begonnen haar patronen en richtlijnen uit te voeren. Bovendien begonnen we te geloven dat we pas gelukkig zullen zijn als we iets externs hebben bereikt. Zo begint onze reis van zoeken naar het verloren geluksgevoel, ook al zijn we ons er niet van bewust.
We gaan altijd door met onze zoektocht
Iemand bouwt een groot huis in de hoop dat hij daar gelukkig zal zijn. Maar als iemand ziet hoe huizen instorten tijdens natuurrampen, begrijpt hij dat alle materiële zaken slechts tijdelijk zijn. Op dat moment voelt hij het bedrog van een verbrijzelde illusie.
Begrijp dat materiële rijkdom het stof is. Het kan geen bron zijn van het echte geluk dat je ooit in je jeugd voelde.
Sommigen denken dat familie of andere mensen ons geluk geven. Alleen maar wachtend op gevoelens van geluk van anderen, valt men in de val van zijn egoïsme. Denken dat iemand anders verantwoordelijk is voor iemands geluk vernietigt zelfs de meest harmonieuze onderlinge relaties.
En de zoektocht gaat door.
Geluk is een interne categorie
We beginnen onze zoektocht naar kennis, wijsheid en antwoorden op spirituele vragen die we onszelf stellen. We zoeken naar mensen die de zin van het leven kennen en die leven voor iets meer dan de verwezenlijking van hun materiële verlangens.
We zoeken naar iets dat hen zonder voorwaarden gelukkig maakt in elk moment van het leven. En we merken dat zulke mensen te zien zijn aan de manier waarop ze van binnenuit stralen, de manier waarop ze liefde uitstralen.
Op deze manier komen we tot het inzicht dat geluk een interne categorie is. De bron van geluk ligt binnenin een mens en dat deze bron onze ziel is. En liefde maakt ons gelukkig. Het stroomt altijd uit onze ziel als een rivier.
Dit herinneren we ons plotseling. We wisten en voelden dit immers al in onze kindertijd. We wisten het omdat we dit gevoel van liefde meebrachten van ons echte thuis – de spirituele wereld.
Gevoelens bedotten is onmogelijk
En wat is er gebeurd met de persoon die gevonden heeft waar hij naar op zoek was, zo lang?
Hij krijgt helderheid en voelt diepe vreugde en lichtheid. Hij voelt dat zijn vleugels zijn gegroeid en plotseling is hij klaar om te vliegen als een vogel omdat hij weet dat hij de waarheid heeft gevonden. En je wilt de bron van waarheid invullen waaraan je hebt geraakt.
Opeens besef je dat je echt gelukkig bent, eindelijk.
Ontdekkingen in het leven van een mens kunnen extern en intern zijn, zoals een begrip van wie je bent, waar je heen gaat, wat het leven betekent en waarom dit leven gegeven is. En het is alleen door deze interne ontdekkingen dat we naar een nieuw niveau van spirituele zelfverbetering worden gebracht.
De weg naar huis is door liefde
In tekens en symbolen hebben onze voorouders belangrijke informatie over de zin van het leven achtergelaten. Het is het idee dat we allemaal uit de spirituele wereld komen en dat de deur naar ons huis in ons zit. Deze deur staat altijd open.
De weg naar huis is ook bekend door liefde, die een persoon innerlijk en spiritueel transformeert. Voor spirituele transformatie moet een persoon kwade gedachten verwerpen, genieten van alle positieve momenten, perceptie ontwikkelen door middel van gevoelens, en begrijpen wat ware liefde is.
Wie zoekt zal altijd vinden. Door het gevoel van liefde in zichzelf te cultiveren, krijgt men de vleugels van echte vrijheid. En door vrij te worden, kan een mens terugkeren naar zijn echte thuis waar hij zo naar verlangde. Daar, zoals eens in een gelukkige kindertijd, roept zijn ouder hem.
Vind je dit artikel leuk? Abonneer u op onze feed!
Auteur: Andrey Zasypkin
Ik vertegenwoordig een team van vrijwilligers van de Internationale Vrijwilligers Internet TV ALLATRA TV. Dit is een kanaal met een verscheidenheid aan programma’s over sociale, wetenschappelijke, culturele en spirituele thema’s. We streven ernaar om mensen te verenigen op basis van universele spirituele, culturele en morele waarden, de werkelijke klimaatsituatie in de wereld te bespreken, goed nieuws te creëren en te tonen. Artikelen die ik hier wil delen zijn een product van creatief werk van mensen uit verschillende landen van de wereld.