Western Hognose Snake

  • Gemeenschappelijke groep: AQUATIC HOG & GARTER SNAKES
  • Gewone naam: Western Hognose Snake
  • Wetenschappelijke naam: Heterodon nasicus
  • Verspreidingsgebied: Midwesten van de V.S. tot Mexico
  • Afmetingen: 2′ – 3′

Natuurlijke geschiedenis

Hognoseslangen zijn relatief kleine, stevig gebouwde slangen die voorkomen in de Great Plains staten van de V.S. van Canada tot Mexico. Hun kleur en patroon is zeer variabel van ondersoort tot ondersoort, hoewel de meeste exemplaren voor het ongeoefende oog veel lijken op de beruchte ratelslang. Deze optische bluf, gebruikt in combinatie met een breed scala van andere slimme verdedigingstactieken, maakt deze slangen tamelijk uniek onder de Noord-Amerikaanse slangen.

Deze slangen ontlenen hun naam aan de gewijzigde rostrale (neus) schubben die op een omgekeerde manier zijn gevormd, waardoor ze er zeer “varkenachtig” uitzien. Bovendien maakt deze aanpassing deze slangen bedreven holengravers, wat een nuttige vaardigheid is bij het jagen of het zoeken van een schuilplaats voor de elementen.

Terwijl hognoseslangen nog af en toe in het wild worden verzameld, zijn bijna alle exemplaren die te koop worden aangeboden van de in gevangenschap gekweekte en geboren variëteit. Dit geeft de houder de beste kans op succes met deze soort, en ook de mogelijkheid om in de toekomst selectief kleur- en patroonvariaties te kweken.

Grootte en levensduur

Het zijn kleine slangen, naar de meeste maatstaven. Mannetjes zijn aanzienlijk kleiner dan vrouwtjes, met een volwassen lengte van zelden meer dan 20 centimeter. De vrouwtjes worden groter en bereiken soms een lengte van 3 voet.

Hognoseslangen hebben een lange levensduur en gedijen goed in gevangenschap als ze goed worden verzorgd. Levensduren van 20 jaar of meer zijn niet ongebruikelijk.

Huisvesting

Als gevolg van hun geringe afmetingen, kunnen humognoseslangen gemakkelijk worden gehuisvest in redelijk grote glazen terrariums. Hoewel kleinere verblijven kunnen volstaan, is een standaardverblijf van 20 gallon (of gelijkwaardig) ideaal voor één volwassen dier of zelfs voor een mannetje/vrouwtje-paar.

Een stevig deksel is een must, aangezien deze slangen, zoals alle slangen, er goed in zijn te ontsnappen uit onbeveiligde kooien. Een volledig afgeschermd deksel is aan te bevelen om een te hoge luchtvochtigheid te voorkomen en voor een goede ventilatie en luchtverversing te zorgen.

Verwarming en verlichting

Als gematigde soort kunnen hognoseslangen een breed temperatuurbereik verdragen. In gevangenschap is het echter raadzaam te zorgen voor een omgevingstemperatuur van ongeveer 80 graden overdag. Een deel van de leefruimte kan veilig worden verwarmd tot 90 graden, mits het dier toegang heeft tot koelere delen binnen de leefruimte.

Schijntemperaturen kunnen iets koeler zijn, waarbij 75 tot 78 graden een gewenst streefcijfer is. Ook hier geldt dat, door te zorgen voor een thermische gradiënt (een warme kant, een koelere kant) binnen de leefruimte, men er zeker van kan zijn dat de slang de temperatuur kan kiezen die op een bepaald moment het best bij haar past.

Warmte kan op verschillende manieren aan hognoseslangen worden gegeven. Standaard gloeilampen, verwarmingskussens onder de bak, keramische warmtestralers en infraroodlampen zijn allemaal aanvaardbaar. Het gebruik van een hoogwaardige thermometer is van essentieel belang om ervoor te zorgen dat de temperatuur op het juiste niveau blijft.

Extra verlichting is niet nodig bij het houden van hognoseslangen. Wel kan een fluorescentielamp worden gebruikt om de dieren overdag beter te kunnen bekijken. Bovendien dient het licht van de meeste gloeilampen dubbel als lichtbron, en zorgt het voor een consistente dag/nacht-cyclus voor de slangen.

Substraat en meubilair

Hognisslangen geven de voorkeur aan een droog substraat waarin zij gemakkelijk holen kunnen graven, of zich op zijn minst kunnen ingraven. Aspen snippers en spaanders worden sterk aanbevolen. Vermijd te stoffige bodembedekkingen of bedekkingen die een ongezonde vochtigheidsgraad kunnen bevorderen, zoals mulch of schors.

Het terrarium dat voor de huisvesting van de hognoseslang wordt gebruikt, kan zo eenvoudig of uitgebreid worden ingericht als de houder zelf geschikt acht. De basisbehoeften zijn meerdere schuilplaatsen, met name één aan zowel de warme als de koele kant van de leefruimte.

Extra meubilair zoals boomstammen, stokken, rotsen, en zijden of plastic planten kan worden toegevoegd om een natuurlijker ogende habitat te bieden. Omdat deze slangen zich ingraven, moet er absoluut voor worden gezorgd dat zware voorwerpen die in de kooi worden geplaatst, direct op de kooibodem rusten en niet op het oppervlak van het substraat. Dit voorkomt dat er per ongeluk holen in de kooi ontstaan of dat kooimeubilair gaat staan, waardoor een kleine slang gewond kan raken of zelfs dood kan gaan.

Water en vochtigheid

Er moet altijd een kleine, ondiepe waterbak aanwezig zijn voor deze slangen. Een stevige schaal is aan te bevelen om morsen te voorkomen, mocht een nieuwsgierige slang besluiten zich onder een volle schaal met water te begraven.

Hognoseslangen kunnen zeer droge omstandigheden verdragen, en er moet weinig of geen aandacht worden besteed aan het manipuleren van de luchtvochtigheid in de kooi. In geval van vervellingsproblemen kan tijdelijk voor een kleine, plaatselijke vochtige ruimte worden gezorgd, maar die moet weer worden vrijgemaakt als de problemen zijn opgelost.

Voeding

De meeste in gevangenschap gefokte Hognoseslangen accepteren gemakkelijk één knaagdier van geschikte grootte om de 5 tot 7 dagen. Sommige verzamelde exemplaren kunnen moeilijk te voeden zijn, omdat ze waarschijnlijk gewend zijn aan een dieet van kikkers, padden en inheemse knaagdieren.

Een prooidier van geschikte grootte moet een lichte, maar merkbare bobbel in de buik van de slang geven na het eten. Pas uitgekomen jongen hebben pinky (pasgeboren) muizen nodig, terwijl volwassen slangen gemakkelijk volwassen muizen eten.

Hantering

Hoewel een hognoseslang over het algemeen als ongevaarlijk wordt beschouwd, bezit hij een stel gewijzigde tanden ver achter in de bek die een mild gif produceren, dat meestal wordt gebruikt om padden en kleine zoogdieren te bedwingen. Een beet van een van deze dieren zal niet meer gevolgen hebben dan die van een soortgelijke ongevaarlijke colubrid. Een langdurige “kauwende” beet kan echter leiden tot plaatselijke irritatie, zwelling, hoofdpijn of misselijkheid.

Dus gezegd, moet worden opgemerkt dat er geen rapporten bestaan van een ernstige envenomatie door deze dieren. Hognoseslangen worden jaarlijks met duizenden tegelijk verkocht en vormen weinig tot geen echte bedreiging voor hun houders. Ze kunnen vrijelijk worden gehanteerd zoals elke andere slang, waarbij in gedachten moet worden gehouden dat overmatige hantering bij elk reptiel in gevangenschap tot stress kan leiden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *