SupportEdit
W lutym 2005 roku, U.S. Representative Louise Slaughter (D-NY) i 23 współsponsorów wprowadziło Fairness and Accountability in Broadcasting Act (H.R. 501) w 1. sesji 109. Kongresu 2005-7 (kiedy Republikanie posiadali większość w obu Izbach). Ustawa skróciłaby okres licencji stacji z ośmiu lat do czterech, z wymogiem, że posiadacz licencji pokryć ważne kwestie uczciwie, zorganizować lokalne przesłuchania publiczne na temat jego zasięgu dwa razy w roku, i udokumentować FCC, jak to było spełnienie swoich obowiązków. Ustawa została skierowana do komisji, ale nie posunęła się dalej.
W tym samym Kongresie, Representative Maurice Hinchey (D-NY) wprowadził ustawodawstwo „przywracające Fairness Doctrine”. H.R. 3302, znany również jako „Media Ownership Reform Act of 2005” lub MORA, miał 16 współsponsorów w Kongresie.
W czerwcu 2007 roku, senator Richard Durbin (D-IL) powiedział: „Nadszedł czas, aby przywrócić Fairness Doctrine”, a opinię tę podzielił jego kolega z Partii Demokratycznej, senator John Kerry (D-MA). Jednakże, według Marin Cogan z The New Republic pod koniec 2008 roku:
Sekretarz prasowy senatora Durbina mówi, że Durbin ma „żadnych planów, żadnego języka, niczego”. Został zapytany na korytarzu w zeszłym roku, przedstawił swój osobisty pogląd' – że Amerykanie byli dobrze obsługiwani w ramach doktryny-’i to wszystko zostało rozdmuchane poza proporcje'
W dniu 24 czerwca 2008 r., U.S. Representative Nancy Pelosi (D-C-C-C) Representative Nancy Pelosi (D-CA), ówczesny Speaker of the House, powiedział reporterom, że jej koledzy Demokratyczni Reprezentanci nie chcą zabronić ponownego wprowadzenia Fairness Doctrine, dodając „zainteresowanie w moim caucusie jest odwrotne.” Na pytanie Johna Gizzi z Human Events, „Czy osobiście popiera Pani wskrzeszenie 'Fairness Doctrine?”, Marszałek odpowiedziała „Tak.”
22 października 2008 roku, senator Jeff Bingaman (D-NM) powiedział konserwatywnemu gospodarzowi talk radio w Albuquerque, Nowy Meksyk:
Chciałbym, aby ta stacja i wszystkie stacje prezentowały zrównoważoną perspektywę i różne punkty widzenia. Mówię tylko, że przez wiele, wiele lat działaliśmy w tym kraju w ramach Doktryny Uczciwości i myślę, że kraj był dobrze obsługiwany. Myślę, że publiczna dyskusja była na wyższym poziomie i bardziej inteligentna w tamtych czasach, niż stała się od tego czasu.
W dniu 15 grudnia 2008 roku, U.S. Representative Anna Eshoo (D-CA) powiedziała The Daily Post w Palo Alto w Kalifornii, że jej zdaniem powinno to również dotyczyć nadawców kablowych i satelitarnych, stwierdzając:
Będę pracować nad przywróceniem go. Wciąż w to wierzę. To powinno i będzie miało wpływ na każdego.
11 lutego 2009 roku, senator Tom Harkin (D-Iowa) powiedział gospodarzowi radia Billowi Pressowi, „musimy przywrócić Fairness Doctrine do prawa”. Później, w odpowiedzi na stwierdzenie Pressa, że „oni po prostu zamykają postępowe rozmowy w jednym mieście po drugim”, senator Harkin odpowiedział: „Dokładnie, i właśnie dlatego potrzebujemy Fairness Doctrine z powrotem.”
Były prezydent Bill Clinton również okazał poparcie dla Fairness Doctrine. Podczas występu 13 lutego 2009 roku w programie radiowym Mario Solis Marich, Clinton powiedział:
Cóż, albo powinieneś mieć Fairness Doctrine, albo powinniśmy mieć więcej równowagi po drugiej stronie, ponieważ zasadniczo zawsze było dużo dużych pieniędzy, aby wspierać prawicowe talk show.
Clinton powołała się na „rażące bicie bębna” przeciwko programowi stymulacyjnemu z konserwatywnego talk radio, sugerując, że nie odzwierciedla on rzeczywistości gospodarczej.
W dniu 19 września 2019 r., Reprezentant Tulsi Gabbard (D-Hawaii) wprowadził H.R. 4401 Restore the Fairness Doctrine Act of 2019 w Izbie Reprezentantów, 116 Kongres. Rep. Gabbard była jedynym sponsorem. H.R. 4401 został natychmiast skierowany do Komisji Energii i Handlu Izby tego samego dnia. Następnie został skierowany do Podkomisji ds. Komunikacji i technologii w dniu 20 września 2019 r.
H.R. 4401 nakazałby równą dyskusję w mediach na kluczowe tematy polityczne i społeczne, wymagając od nadawców telewizyjnych i radiowych, aby dać czas antenowy przeciwstawnym stronom kwestii o znaczeniu obywatelskim. W streszczeniu czytamy: „Restore the Fairness Doctrine Act of 2019. Ta ustawa wymaga od licencjobiorcy radiowego lub telewizyjnego nadawcy, aby zapewnić rozsądną możliwość dyskusji na temat sprzecznych poglądów w sprawach o znaczeniu publicznym. Ustawa Restore the Fairness Doctrine Act ponownie upoważniłaby nadawców telewizyjnych i radiowych do przedstawiania obu stron podczas omawiania kwestii politycznych lub społecznych, przywracając zasadę obowiązującą od 1949 do 1987 roku . Zwolennicy argumentują, że doktryna pozwoliła na bardziej intensywną debatę publiczną i w rezultacie wpłynęła na pozytywne zmiany polityczne, zamiast pozwalać na wygraną tylko najgłośniejszym głosom lub najgłębszym kieszeniom.”
OpozycjaEdit
Doktryna Fairness Doctrine spotkała się z silnym sprzeciwem ze strony prominentnych konserwatystów i libertarian, którzy postrzegają ją jako atak na prawa Pierwszej Poprawki i prawa własności. Redaktorzy w The Wall Street Journal i The Washington Times w 2005 i 2008 roku stwierdzili, że demokratyczne próby przywrócenia Fairness Doctrine zostały podjęte w dużej mierze w odpowiedzi na konserwatywne talk radio.
W 1987 roku, Edward O. Fritts, prezes National Association of Broadcasters, popierając zawetowanie przez prezydenta Reagana ustawy mającej na celu wprowadzenie doktryny w życie, powiedział, że doktryna jest naruszeniem wolności słowa i ingeruje w dziennikarski osąd nadawców.
W 2007 roku senator Norm Coleman (R-MN) zaproponował poprawkę do ustawy o środkach obronnych, która zabraniała FCC „korzystania z jakichkolwiek funduszy w celu przyjęcia zasady uczciwości”. Została ona zablokowana, częściowo na podstawie tego, że „poprawka należała do jurysdykcji Komitetu Handlu.”
W tym samym roku, Broadcaster Freedom Act of 2007 został zaproponowany w Senacie przez senatorów Colemana z 35 współsponsorami (S.1748) i Johna Thune’a (R-SD) z 8 współsponsorami (S.1742) oraz w Izbie przez republikańskiego przedstawiciela Mike’a Pence’a (R-IN) z 208 współsponsorami (H.R. 2905). Przewidywał on:
Komisja nie ma uprawnień do przepisywania jakichkolwiek zasad, regulacji, polityki, doktryny, standardu, lub innych wymogów, których celem lub skutkiem jest przywrócenie lub ponowne wprowadzenie (w całości lub w części) wymogu, aby nadawcy przedstawiali przeciwstawne punkty widzenia na kontrowersyjne kwestie o znaczeniu publicznym, powszechnie określane jako „doktryna uczciwości”, uchylona w dokumencie General Fairness Doctrine Obligations of Broadcast Licensees, 50 Fed. Reg. 35418 (1985).
Żaden z tych środków nie trafił na podłogę żadnej z izb.
W dniu 12 sierpnia 2008 r. komisarz FCC Robert M. McDowell stwierdził, że przywrócenie Fairness Doctrine może być splecione z debatą na temat neutralności sieci (propozycja zaklasyfikowania operatorów sieci jako wspólnych przewoźników zobowiązanych do dopuszczenia wszystkich usług internetowych, aplikacji i urządzeń na równych warunkach), co stanowi potencjalne niebezpieczeństwo, że zwolennicy neutralności sieci i Fairness Doctrine mogą próbować rozszerzyć kontrolę treści na Internet. Mogłoby to również obejmować „dyktowanie przez rząd polityki treści”. Konserwatywny Media Research Center’s Culture & Media Institute argumentował, że trzy główne punkty popierające Fairness Doctrine – niedobór mediów, cenzurowanie liberalnych punktów widzenia na poziomie korporacyjnym i interes publiczny – są mitami.
W czerwcu 2008 roku sekretarz prasowy Baracka Obamy napisał, że Obama (wówczas demokratyczny senator z Illinois i kandydat na prezydenta USA) jest w stanie udowodnić, że nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że doktryna Fairness Doctrine jest sprawiedliwa. Obama nie popiera ponownego nałożenia Fairness Doctrine na nadawców uważa, że ta debata odwraca uwagę od rozmowy, którą powinniśmy prowadzić na temat otwarcia fal radiowych i nowoczesnej komunikacji dla tak wielu różnych punktów widzenia, jak to tylko możliwe. Dlatego senator Obama popiera ograniczenia własności mediów, neutralność sieci, nadawanie publiczne, a także zwiększenie własności mniejszości w nadawaniu i drukowaniu.
16 lutego 2009 r. Mark Fowler powiedział:
Wierzę, tak jak prezydent Reagan, że prasa elektroniczna – a ty jesteś w to włączony – prasa, która używa powietrza i elektronów, powinna być i musi być tak samo wolna od kontroli rządowej, jak prasa, która używa papieru i atramentu, kropka.
W lutym 2009 roku, rzecznik Białego Domu powiedział, że Prezydent Obama nadal sprzeciwia się odrodzeniu Doktryny.
W 111 Kongresie (od stycznia 2009 do stycznia 2011), Broadcaster Freedom Act of 2009 (S.34, S.62, H.R.226) została wprowadzona w celu zablokowania przywrócenia doktryny. 26 lutego 2009 r., głosami 87-11, Senat dodał tę ustawę jako poprawkę do ustawy o prawach wyborczych w Dystrykcie Kolumbii (District of Columbia House Voting Rights Act of 2009) (S.160), ustawy, która później przeszła przez Senat 61-37, ale nie przez Izbę Reprezentantów. Associated Press donosi, że głosowanie nad poprawką Fairness Doctrine było „po części odpowiedzią na konserwatywnych gospodarzy radiowych talk show, którzy obawiali się, że Demokraci będą próbowali ożywić tę politykę, aby zapewnić liberalnym opiniom równy czas”. Raport AP poszedł dalej, aby powiedzieć, że prezydent Obama nie miał zamiaru ponownego narzucenia doktryny, ale republikanie (kierowani przez Sen. Jim DeMint, R-SC) chcieli więcej w sposób gwarancji, że doktryna nie zostanie ponownie narzucona.
Sugerowane alternatywyEdit
Zasady dokładnego etykietowaniaEdit
Na mocy Ustawy o Uczciwym Pakowaniu i Etykietowaniu FKH wymaga, aby wszystkie „towary konsumpcyjne” były opatrzone etykietą z dokładnym „oświadczeniem identyfikującym towar”. Jeżeli przynoszące dochód audycje komercyjne (czy to przez radio, telewizję, czy Internet) są „towarem konsumpcyjnym”, to muszą być dokładnie oznakowane. To wydaje się wykluczać „Wiadomości”, które nie są prawdziwe, „Opinię”, która nie jest rzeczywistą opinią autora, lub „Analizę”, która nie jest przynajmniej prawdopodobnie analityczna. Zauważ, że generalnie FKH ma władzę tylko nad aspektami komercyjnymi (odnoszącymi się do przychodów), a nie nad mową.
Opinia publicznaEdit
W telefonicznym sondażu z 13 sierpnia 2008 r. opublikowanym przez Rasmussen Reports, 47% z 1000 prawdopodobnych wyborców poparło rządowy wymóg, aby nadawcy oferowali równe ilości liberalnych i konserwatywnych komentarzy, podczas gdy 39% sprzeciwiło się takiemu wymogowi. W tym samym sondażu 57% respondentów było przeciwnych, a 31% popierało wymóg, aby strony internetowe i blogerzy oferujący komentarze polityczne prezentowali przeciwstawne punkty widzenia. Z przewagą 71-20% respondenci zgodzili się, że „prawie każdy pogląd polityczny może być usłyszany w dzisiejszych mediach” (włączając w to Internet, gazety, telewizję kablową i radio satelitarne), ale tylko połowa badanych stwierdziła, że uważnie śledziła ostatnie doniesienia na temat Fairness Doctrine. Margines błędu wyniósł 3%, przy 95% przedziale ufności.