Als u trek hebt in oesters, raden visliefhebbers u aan de kalender te raadplegen voordat u een dozijn oesters op de halve schaal bestelt. Volgens de vuistregel voor het oesterseizoen mag u de smakelijke tweekleppigen alleen eten in maanden die eindigen op “r”. Pak bij langoestenpannen alleen de modderkevers met de gekrulde staarten; rechte staarten betekenen dat ze dood waren toen ze de pan ingingen en niet zo smakelijk zullen zijn. Als je thuis een filet bakt, wil je een stuk dat vers ruikt maar niet visachtig is, met ogen die uitpuilen maar niet afluisteren en een huid die glanst maar niet slijmt.
De wereld van het zeevruchten eten is doorspekt met regels om door voedsel overgedragen ziekten te voorkomen. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) noemt rauw dierlijk vlees, inclusief schelpdieren, het meest vatbaar voor besmetting. Schelpdieren, bijvoorbeeld, zijn filtervoeders die ziekmakende microben kunnen bevatten. Volgens de U.S. Food and Drug Administration (FDA) kunnen alle schaal- en schelpdieren drager zijn van een vervelende reeks bacteriën en virussen, waaronder salmonella, wormen, hepatitis A en het Norwalk-virus. Daarom raadt de FDA aan alle zeevruchten grondig te koken of in te vriezen alvorens ze te eten.
Advertentie
Niettemin kunnen mensen ook ziek worden van gegrilde, gebakken, gekookte en verkoolde vis. Soms bevat visvlees bacteriën die niet door extreme hitte of kou kunnen worden gedood. Een dergelijk gif is bij gelegenheid aangetroffen in barracuda’s.
Barracuda’s hebben al een dreigende reputatie in de onderwaterwereld. Sommige zwemmers en duikers vrezen de barracuda meer dan haaien, omdat hij snel kan zwemmen en hard kan toeslaan. In tegenstelling tot haaien die op geur jagen, spotten barracuda’s hun prooi met hun uitpuilende ogen, waardoor het gemakkelijker is om de bungelende benen van zwemmers te bespieden. Hun ernstige onderbeet laat twee sets dreigende tanden prominent zien. Variërend in grootte van 45 centimeter (18 inch) tot 1,8 meter (6 feet) lang, leven barracuda’s in warm en tropisch water langs riffen en kustlijnen.
De grote barracuda met zwarte vlekken op zijn achterlijf is de grootste soort, met een gewicht van meer dan 100 pond (45 kilogram) als hij volwassen is. Vanwege zijn grootte jagen sportvissers op hem voor het gevecht. Maar wie op zoek is naar een maaltijd, kan de grote barracuda mijden omdat het vlees ervan een ravage kan aanrichten in zijn maag.